Geheel afhankelijk van wat de onmiddellijke toekomst gaat brengen, zal ik proberen door te gaan met deze verhalen. Weliswaar binnen een andere template, maar toch zoveel mogelijk lijkend op wat het altijd al was en zoals ik het ook graag wil voortzetten. Ik ben in overleg met diverse mensen en organisaties om afdoende antwoorden te krijgen op mijn berg vragen, die vooral gaan over hoe ik verder kan. Strato was niet zaligmakend en nu al helemaal niet meer. Gelukkig zijn er TAL van andere wegen, die naar Dreumel leiden!! (Alhoewel ... slechts twee over land en eentje over water!) 

Maar eerst ...

Geertruida de Leeuw is niet de eerste geregistreerde overledene van 1923, maar ze zou zomaar al wel de oudste overledene kunnen zijn en blijven van dit ganse jaar. Zij overlijdt te Dreumel op 19 januari 1923. En werd geboren in 1831, ook in Dreumel, op 19 september:

De Johanna die met Gerardus van Dinter trouwde is 27 op de trouwakte en dat is dus de Johanna die in (Jaar van trouwen minus haar leeftijd dan) 1891 – 27 = 1964 werd geboren. Deze Johanna zou dan 1923 – 1864 = 59 jaar zijn als ze de Johanna van de akte van overlijden is. Maar de overleden Johanna is daar 61 jaar oud, 2 jaar ouder dan de echtgenoot van Gerardus van Dinter.

Zou de andere Johanna (geboren op 13 januari 1862) de overleden Johanna zijn, dan zou ze (jaar van overlijden minus geboortejaar) 1923 – 1862 = 61 jaar oud geweest zijn. Dat komt overeen met de leeftijd op de akte van overlijden en dus is zij, déze Johanna, niet getrouwd met Gerardus van Dinter. Dus déze Johanna had de roepnaam Jenneke en was doofstom. 

Het gebeurt niet onvaak dat personen nogal wat voornamen bij hun geboorte toebedeeld krijgen, waaraan dan hun achternaam nog toegevoegd dient te worden. Dat is het geval met Catharina Gertruida Maria Sengers, die getrouwd was met Hermanus Antonius Hendrikus Cruijsen. Eerstgenoemde overlijdt in Dreumel op 24 mei 1923. Haar vader is Filo Johannes Sengers en haar moeder Cecilia Maria Pompen. Toch een vrij groot aantal voor- en achternamen, zo bij elkaar.▼

Hierboven de grafsteen van onderstaande overledene, te weten Joannes Martinus Adrianus Hermans, die werd begraven op het R.K. Kerkhof naast de R.K. in Dreumel.

Sinds mijn vrouw en ik ooit de supertrotse ouders werden van een tweeling, heb ik mee gemaakt wat het voor een vrouw betekent om zwanger te zijn. Het zwanger zijn van een tweeling is mogelijk anders dan van een eenling en mogelijk zijn alle zwangerschappen individuele en persoonlijke ervaringen, waar ik niets vanaf weet. Maar desondanks heb ik vanaf die persoonlijk meegemaakte zwangerschap enorm veel –en nog meer- respect gekregen en gehouden voor het vrouwelijke geslacht, die dat allemaal kunnen en faciliteren. Gewèldig, wàt een topprestatie van ongekende kracht, doorzettingsvermogen, motivatie, afzien en ongekende schoonheid!

Stelt u zich eens voor … de vrouw die 69 kinderen baarde. Daar is ze niet alleen bij verre de vrouw mee, die de allermeeste kinderen baarde, maar ook de vrouw van een Russische landwerker, die Feodor Vassilyev heette. Overigens kreeg ze 16x 2-lingen, 7x 3-lingen en 4x 4-lingen, dus ze is niet 69 keer zwanger geweest. De vrouw die het grootste aantal keren zwanger is geweest, was Barbara Strayzmann (15e eeuw) die 53 kinderen baarde. Per keer eentje ! Niet te geloven, maar desondanks.

Op 5 juli 1923 overlijdt Geertrui van Buren, de vrouw van Hendrik van Koolwijk. Een ogenschijnlijk gewoon sterfgeval en zo heb ik dat ook geregistreerd. Maar toen moest ik haar akte van overlijden opslaan in haar persoonlijke dossier en werd verrast door het best wel aanzienlijke aantal akten van geboorte die haar dossier sierden. Ik heb weet van het gezin van Lubeek dat meer kinderen kreeg, maar Geertrui heeft een aanzienlijk deel van haar leven zwanger door gebracht. Petje diep af! Hieronder alle akten die in haar dossier zijn opgeslagen.

Op zeer jonge leeftijd overlijdt de zoon van deze ouders, Johan Arend Goijer, in Dreumel, op 13 augustus 1923. 

Deze ouders werden allebei begraven op het protestantse kerkhof, aan het Kerkpad te Dreumel.

Die link nog een keer: Klik HIER.  

Ook burgemeester J.M.M. Hamers voelde zich blijkbaar geenszins verplicht om de afsluitende tekst te ondertekenen, waarmee een definitieve streep werd gezet onder het dodenregister van 1923.  De ambtenaar van den burgerlijke stand, Aloijsius Adrianus Josephus van Erp, deed dat wederom, zoals al zovele jaren voorafgaand en burgemeester van Eijseren daar ook niet voor uit z’n  zetel kwam.

24 september 2017: 1923 Kan ook weer toegevoegd worden aan de lange serie verhalen, die ik al eerder schreef. Daar moet dan wel bij vermeld worden dat ik op dit moment –en blijvend- geen toegang meer heb tot toevoegingen op m’n normale website www.oldcows.com, omdat Strato de door mij gebruikte template niet meer ondersteunt. Hetgeen zoveel wil zeggen dat ik geen nieuwe verhalen meer kan toevoegen aan die website en uit moet zien naar een andere uitlaatklep, waar ik dan verder kan gaan met het publiceren van mijn verhalen. 

Links- of rechtsom wil ik deze bezigheid voortzetten en gelukkig bestaan er meer organisaties die soortgelijks als Strato, of beter, aanbieden en daar ben ik nu mee in onderhandeling om te bezien wat de beste vervolgstap zou kunnen zijn. Valt nog niet mee, omdat ik toch zoveel mogelijk wil proberen de herkenbaarheid van m’n website te reproduceren. Niet makkelijk, want ik verkies er wel voor om standaard templates te gebruiken, die wellicht die wensen minder makkelijk in vervulling zouden kunnen doen gaan. Maar ik zal en wil het wel proberen.

Met volledige medewerking overigens van http://www.epicz.nl/ waarmee ik hoop de opstartfase binnen een redelijke termijn te kunnen afronden. Waarna ik ga proberen om die nieuwe website weer publiceerbaar te maken en heel lang te houden. 

Vreemd dat u dit pas leest als die nieuwe template operationeel zal worden en zijn!

Uiteraard ben ik u nog wel de 1923-alfabetische tafel schuldig. Hier is ‘ie:

Goh, alweer een heel jaar verwerkt. Telkens als ik weer met een nieuw jaar start, is het even slikken om weer opnieuw te moeten beginnen met een vers jaar. Maar dat gevoel slijt razend snel, met name als je (ik) dan tegen interessante dingen aan loop, of ergens onverwachts foto's bij kan vinden. Of prachtige advertenties in de kranten ziet staan. Allemaal handwerk !! 

En voor je het in de gaten hebt, ben je alweer een heel jaar verder en is het nu dus de beurt aan ... 1924.

En, inderdaad, Geertruida de Leeuw was daadwerkelijk de oudste overledene in 1923.

Terug naar boven.